عصب کشی یا درمان کانال ریشه (روت کانال تراپی)، درمانی برای ترمیم دندان‌های به شدت آسیب دیده و عفونت کرده، بدون کشیدن آن‌ها است.
این روش شامل حذف قسمت آسیب دیده دندان (پالپ)، تمیز و ضد عفونی کردن این ناحیه و سپس پر کردن و بستن آن است. عوامل اصلی که بر روی پالپ دندان اثر می‌گذارند شامل دندان ترک خورده، پوسیدگی عمیق، درمان‌های مکرر دندانپزشکی و ضربه می‌باشند. اصطلاح “کانال ریشه” نیز از تمیز کردن کانال‌های ریشه دندان می‌آید.
ده‌ها سال پیش، درمان کانال ریشه دردناک بود. با پیشرفت‌های دندانپزشکی واستفاده از بی حسی‌های موضعی، امروزه دیگر کمتر کسی حین این کار احساس درد می‌کند.
عصب کشی، شامل چند مرحله است که با توجه به شرایط، به بیش از یک جلسه درمان نیاز دارد. این مراحل عبارتند از:
بسیاری از مردم نگران این موضوع هستند که عصب کشی دردناک خواهد بود، موضوعی که در گذشته صحت داشت. اما امروزه، با گزینه‌های پیشرفته بی‌حسی و تکنیک‌های جراحی، عصب کشی، کاری به سادگی پر کردن دندان است. معمولا عفونت دندان است که باعث درد دندان می‌شود و عصب کشی راه حل این مشکل است. در واقع، عفونت پالپ دندان می‌تواند باعث ایجاد آبسه دندان شده و استخوان اطراف دندان را از بین ببرد.
یک دندان ترمیم شده می‌تواند با مراقبت مناسب، در سراسر زندگی سالم باقی بماند. درمان عصب کشی دارای میزان موفقیت بالایی بوده و به طور قابل توجهی نسبت به گزینه‌‌ی دیگر یعنی کشیدن دندان و جایگزینی آن با ایمپلنت یا بریج، ارزان‌تر است.
اما در دندان‌های ترمیم شده نیز امکان پوسیدگی مجدد وجود دارد؛ بنابراین برای اجتناب از مشکلات بیشتر، رعایت بهداشت دهان و دندان و مراجعه منظم به دندانپزشک امری ضروری است.
به منظور تعیین موفقیت یا شکست عصب کشی، دندانپزشکان معمولا تصویر رادیولوژی بعد از درمان را با نمونه‌های قبل از آن مقایسه می‌کنند. این مقایسه نشان می‌دهد که استخوان هنوز در حال از بین رفتن بوده و یا در حال بازسازی است.
گاهی اوقات عصب کشی موفقیت آمیز نیست، زیرا یک عفونت در داخل دندان ایجاد شده و یا عفونت اصلی به طور کامل برداشته نشده است. در این موارد، اِپیکواِکتومی (روشی که در آن، عفونت و نوک ریشه برداشته شده و ماده پرکننده در کانال قرار می‌گیرد) انجام می‌شود. در برخی موارد دیگر، عصب کشی دوم توصیه می‌شود.
