درمان ارتودنسی در کودکان، ارتودنسی بازدارنده نام دارد و میتواند از سنین ۶ یا ۷ سالگی شروع شود. در این سن، دندانها و همچنین فک همچنان در حال رشدند. به همین دلیل هم، برطرف کردن بعضی مشکلات خاص مثل کمبود جا در دهان برای درآمدن دندانها، راحتتر است.
باید توجه داشت که ارتودنسی زودهنگام، حلال همه ی مشکلات ارتودنتیک نیست؛ اما در برخی موارد سودمند خواهد بود. دو حالتی که به بازدارنده زودهنگام نیازمندند عبارتند از: کراس بایت و بیرون زدگی دندانهای جلویی. کراس بایت میتواند موجب رشد نابرابر فکها شود. بیرون آمدگی دندانهای جلو نیز میتواند موجب شکستگی یا آسیب دیدن آنها در حوادثی مثل افتادن از ارتفاع شود.
بازدارنده زودهنگام از این نکته که فک کودک هنوز در حال رشد است، استفاده میکند. درمان زودهنگام در مواقعی که قوس های دندان یا فکها در جای درستشان نیستند، نیز میتواند مؤثر باشد. البته ممکن است در آینده نیز به درمان‌های بیشتری نیاز باشد اما این درمان‌ها ساده‌تر خواهند بود.
بریس‌های دندان کودکان در دهه های اخیر بهبود چشمگیری داشته‌اند و تکنولوژی آنها را راحتتر و جذاب‌تر از بریس‌هایی کرده که والدین به یاد می‌آورند. همچنین قیمت تهیه آنها نیز کاهش پیدا کرده است؛ یعنی بسیاری از کودکان قادر به استفاده از آنها هستند.
بهداشت دهان و دندان مناسب برای کودکانی که از بریس‌های دندان یا سایر لوازم دندانپزشکی استفاده میکنند، ضروری است. کودک شما باید روزی سه تا چهار بار دهانش را با آب بشوید تا غذاهایی که در برِیسها گیر کرده اند، شل شوند، سپس به طور کامل مسواک بزند. هر شب قبل از خواب، مطمئن شوید که کودکتان دندانهایش را نخ دندان بکشد و بعد با دهانشویه فلوراید شستشو دهد تا دندانهایش محکم و سالم بمانند.
شما باید به کودکتان کمک کنید روزی یکبار نخ دندان بکشد تا باقی‌مانده‌های غذا و پلاکهای موجود زیر خط لثه جدا شوند؛ در غیر این صورت این پلاک‌ها تبدیل به جِرم خواهند شد. همچنین میتوان نقاطی را که با مسواک قابل دسترسی نیست، با نخ دندان تمیز نمود. استفاده از نخ دندان، با داشتن بریس‌ها، سخت است؛ اما راه های مختلفی هست که از طریق آنها میتوان سلامت لثه ها را تضمین کرد. از متخصص ارتودنسی یا دندانپزشک کودکتان درمورد بهداشتِ دهان راهنمایی بخواهید.
کودک را هر شش ماه، برای جرم‌گیری و چکاپ نزد دندانپزشک ببرید. دندانپزشک نقاطی را که نیاز به توجه بیشتر دارند، به شما گوشزد و در مورد نحوه تمیز کردن اطراف برِیسها و حفظِ سلامت دندانهای کودکتان به شما کمک خواهد کرد. معمولاً، دندانپزشک یا بهدار دندان، ابزارها و روشهایی را معرفی میکند که بتوانید سلامت دندانهای کودک را با وجود داشتن برِیس، حفظ کنید.
با این که برنامه های درمانی متناسب با شرایط هر بیمار تنظیم میشوند، در بیشتر موارد بریس‌ها بسته به میزان نیاز به اصلاح، به مدت یک تا سه سال، بر روی دندانها قرار می‌گیرند. سپس برای مدتی از ریتینرها (نگهدارنده‌ها) استفاده می‌شود تا دندانها در محل جدیدشان باقی بمانند. اگرچه احساس کمی درد در طول دوره درمان ارتودنسی عادی است اما در کل، برِیسهای امروزی بسیار راحتتر از نمونه‌های قبلی هستند.
ممکن است برای بازتر شدنِ قوس دندانِ بالاییِ کودک از یک وسیع کننده کام (پالاتال اکسپندر) استفاده شود تا فضای بیشتری برای رشد دندانها فراهم شده و مشکل کمبود فضا در دهان حل شود. روند نصب این وسیله به این ترتیب است که دو قطعه پلاستیک و یک پیچ بازکننده به هر دو طرف دندانهای آسیای بالایی متصل میشوند. وقتی پیچ بازکننده چرخانده شود، دستگاه، دو طرف را از یکدیگر دور خواهد کرد، که به گسترده شدن تدریجی فک و ایجاد فضای کافی برای دندانهای دائمی کودک می انجامد. وقتی قوس اندازه ی مناسبی داشته باشد، احتمالش بیشتر است که دندانهای دائمی در محل مناسبتری دربیایند.
«حفظ کننده های فضا» نمونه‌ی دیگری از روش‌های مداخله زودهنگام هستند. وقتی کودک دندان خود را در اثر پوسیدگی یا جراحت، زودتر از موعد از دست می‌دهد، سایر دندانها جابجا میشوند تا این فضای خالی را پر کنند. دندانپزشک میتواند به عنوان یک اقدام پیشگیرانه، از یک حفظ کننده ی فضا استفاده کند تا به این ترتیب، آن فضای خالی تا زمانی که دندان دائمی دربیاید حفظ شود. حفظ کننده های فضا ممکن است به صورت نواری بوده یا یک روکش موقت باشد که در فضای خالی قرار میگیرد. وقتی دندانهای دائمی شروع به درآمدن کردند، دندانپزشک حفظ کننده‌ی فضا را خارج میکند. این کار، فرد را در آینده، از ارتودنسی های بیشتر و یا شدیدتر بی نیاز خواهد کرد.
