اختلال مفصل گیجگاهی‌-فکی (TMD)

اگرچه درمان قطعی برای اختلال گیجگاهی-فکی وجود ندارد اما روش‌های مختلفی وجود دارند که علائم این اختلال را به طرز چشمگیری کاهش می‌دهند. ممکن است دندانپزشک یک یا چند مورد از راه‌های زیر را پیشنهاد دهد:

• برای برطرف کردن درد و اسپاسم‌های عضلانی از کیسه­ های آب گرم و داروهایی مانند شل‌کننده‌های عضلانی، آسپیرین و سایر داروهای مسکن یا ضدالتهاب بدون نسخه استفاده شود.
• کم کردن اثر به هم فشردن و روی هم ساییدن دندان‌ها از طریق استفاده از نایت گارد (محافظ دهانی). این محافظ­ها به صورت سفارشی ساخته شده و روی دندان­های بالایی قرار می­گیرند و از فشرده شدن آن‌ها بر روی دندان‌های پایینی جلوگیری می‌کنند.
• یادگیری تکنیک­ های تمدد اعصاب و ریلکسیشن برای کنترل تنش عضلانی در فک. ممکن است دندانپزشک به شما توصیه کند تا برای کاهش تنش، نزد مشاور یا کلاس‌های آموزشی بنویسید.
• تحریک الکتریکی عصبی از راه پوست (TENS) روشی است که از جریان‌های الکتریکی با مقدار کم برای شل­ کردن فک و ماهیچه ­های صورت و تسکین درد استفاده می‌کند. علاوه بر این، از لیزرهای با شدت پایین هم برای کمک به حرکت راحت‌تر گردن استفاده می‌شود.
• دندانپزشک ممکن است داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی تجویز کند تا درد و تورم را کاهش دهد.